Historia Szkoły

 

 

Mała galeria

 

 

Bohaterem naszej szkoły jest Stanisław Sojczyński

sojczynski2

Życiorys

Nauczyciel

Stanisław Sojczyński urodził się 30.03.1910 r. we wsi Rzejowice, 20 km na wschód od Radomska, w rolniczej rodzinie Michała i Antoniny ze Śliwowskich. Tutaj też ukończył 7 – letnią szkołę podstawową.

Dalszą naukę podjął w Seminarium Nauczycielskim w Częstochowie, które ukończył w 1932 r. w tym też roku ożenił się z Leokadią Kubik.

W latach 1932 – 33 odbywa służbę wojskową w 27pp w Częstochowie, po kilkukrotnych przeszkoleniach w 1936 r. uzyskuje stopień podporucznika piechoty.

W 1934 r. podjął pracę w Szkole Podstawowej w Borze Zajacińskim, która wówczas była szkołą 7 – io klasową. Pracował tutaj do sierpnia 1939 r. Szkoła oddalona była 2 km od granicy polsko – niemieckiej, toteż jego praca na tym terenie nie była przypadkowa. Istnieje duże prawdopodobieństwo i dalsza działalność p por. Stanisława Sojczyńskiego wskazuje na jego przynależność do „ dywersji pozafrontowej” – organizacji do zadań specjalnych na tyłach nieprzyjaciela.

Mieszkał w wynajętym domu koło szkoły, dziś już nie istniejącym. W Borze Zajacińskim, w 1935 r. przychodzą na świat bliźniaki Jadwiga i Stanisław, a w 1937 r. Zbigniew.

W wojnie obronnej bierze udział w grupie płk. Koca w rejonie Hrubieszów Kowel, gdzie walczy z oddziałem armii niemieckiej i sowieckiej.

 

Żołnierz  I  Konspiracji

 

4.X.1939 r. wraca w rodzinne strony. Po powrocie z wojny włącza się w nurt konspiracji niepodległościowej, najpierw w Służbie Zwycięstwu Polski, Związki Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej.

Jako dowódca pododdziału Rzejowice, swej rodzinnej wsi, zakłada konspiracyjną podchorążówkę. Od 1942 r. do sierpnia 1943 r. jest zastępcą Komendanta Obwodu Radomsko AK.

3.VIII.1943 r. Niemcy przeprowadzają pacyfikację wsi Rzejowice. Zginęło wielu żołnierzy AK a aresztowanych przewieziono do więzienia w Radomsku.

W nocy z 7 na 8 sierpnia 1943 r. o godz. 2300 105 ludzi z oddziałów „Postracha”, „Wilka”, „Łana”, i „Robotnika” atakuje więzienie. Akcją dowodzi porucznik „Zbigniew” – Stanisław Sojczyński. Uwolniono 57 więźniów. Z częścią uwolnionych oraz z uwalniającymi tworzy oddział partyzancki liczący 100 osób. Używa pseudonimów: „Ryba”, „Wojnar”, „Zbigniew”.

W listopadzie 1943 r. wraca na stanowisko Zastępcy Dowódcy Obwodu. W sierpniu 1944 r. dowodzi I batalionem 27pp AK o kryptonimie „Ryś”, „Roślina”, wchodzącego w skład 7 Częstochowskiej DPAK. Wraz z nią uczestniczy w marszu na pomoc Walczącej Warszawie.

Odznaczony za akcję na więzienie krzyżem Virtuti Militari, przybiera pseudonim „Warszyc”.

W styczniu 1945 r. w Katarzynowie pod Radomskiem otrzymuje od dowódcy AK gen. Leopolda Okulickiego przyznawany wcześniej Virtuti Militari oraz awans na kapitana. Po wkroczeniu Armii Czerwonej do Radomska jest poszukiwany przez NKWD. Ukrywa się.

 

Żołnierz  II  Konspiracji

 

 

W kwietniu 1945 r. zaczyna prace organizacyjne nad tworzeniem konspiracji. Tworzy zbrojną organizację na bazie I batalionu 27pp pod kryptonimem „Manewr”.

Na początku roku 1946 podległym sobie oddziałem nadaje rangę I Korpusu Konspiracyjnego Wojska Polskiego (KWP) kryptonim „Lasy”, od kwietnia 1946 r. – kryptonim „Bory”.

Do największej akcji zbrojnej KWP należało opanowanie Radomska w nocy z 19 na 20 kwietnia 1946 r. Celem było uwolnienie członków i sympatyków podziemia więzienia.

W czerwcu 1946 r. Sztab KWP przenosi się do Częstochowy – „Warszyc” przebywa przeważnie na ul. Wręczyckiej 11 oraz na ul. Śniadeckich 18.

W skład wojska „Warszyca” oddziały poakowskie oraz grupy z NSZ.

W połowie 1946 r. oddziały z dwóch okręgów Łodzi i Śląska liczą 3,5 – 6 tys. Ludzi.

Celem całej organizacji miała być walka o niepodległość. KWP atakowało UB, gdzie to było możliwe, a że w tych latach każdy posterunek wiejski Milicji Obywatelskiej ma co najmniej dwóch referentów UB, atakowano posterunki MO.

„Warszyca” aresztowano w Częstochowie 27 czerwca 1946 r. przy ul. Wręczyckiej 11. Wojskowy Sąd Doraźny w Łodzi skazał go 17 grudnia 1946 r. na karę śmierci.

Wyrok wykonano w dniu 19 lutego 1947 r. , 3 dni przed ogłoszeniem amnestii.

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!

Dodaj komentarz