Patron Szkoły

Patron szkoły

Imiona i nazwisko	Adam Bernard Mickiewicz
Data i miejsce urodzenia	24 grudnia 1798 Zaosie lub Nowogródek
Data i miejsce śmierci	26 listopada 1855 Konstantynopol
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	literatura piękna
Styl	romantyzm
Ważne dzieła	Pan Tadeusz, Dziady, Oda do młodości, Romantyczność, Sonety krymskie, Reduta Ordona
Muzeum artysty	lista

Adam Mickiewicz

W Paryżu spędził kilka lat, biorąc początkowo udział w życiu politycznym emigracji po listopadowej. Napisał wtedy Pana Tadeusza (1834)W tym czasie poeta znajduje się w bardzo złym stanie psychicznym, w jednym z listów tak pisze o swojej sytuacji: „Miałem tego lata wiele smutków osobistych i familijnych”. Kondycji psychicznej Mickiewicza nie poprawił również ślub z Celiną Szymanowską, z którą poeta będzie miał sześcioro dzieci. W1839 roku otrzymał propozycję wyjazdu do Szwajcarii, do Lozanny, gdzie objął katedrę profesora literatury rzymskiej na tamtejszym uniwersytecie. W Szwajcarii powstały ostatnie wiersze Mickiewicza. Pobyt w Szwajcarii trwał bardzo krótko, już w 1840 roku Mickiewicz zdecydował się na powrót do stolicy Francji. W latach 1840 -1844 wykładał jako profesor na katedrze literatur słowiańskich w paryskiej College de France. W 1844 roku za propagowanie idei Andrzeja Towiańskiego i głoszenie panslawizmu został usunięty z uczelni. W 1848 r., na wieść o wybuchu Wiosny Ludów, Mickiewicz wyjechał do Rzymu, gdzie próbował zorganizować ochotniczy legion polski. Po powrocie do Paryża współtworzył z przyjaciółmi pismo „Trybuna Ludów”, a po jego rozwiązaniu zaprzestał na pewien czas działalności politycznej i podjął pracę jako bibliotekarz w paryskiej Bibliotece Arsenału. We wrześniu 1855 r., na wieść o wybuchu wojny krymskiej (między Francją, Anglią i Rosją), Mickiewicz próbował jeszcze raz rzucić się w wir pracy politycznej: wyjechał do Konstantynopola z zamiarem tworzenia oddziałów polskich (i żydowskich), mających wystąpić przeciwko Rosji. W mieście tym umarł 6 listopada 1855 r. na cholerę. Jego ciało zostało rok później przewieziony do Paryża, a stamtąd w roku 1890 do Krakowa, gdzie do dziś spoczywa w podziemiach katedry wawelskiej.